Ik ben een leerkracht wiskunde en plastische opvoeding met ondertussen meer dan 8 jaar ervaring in het onderwijs en 3 jaar ervaring buiten het onderwijs. Dat laatste was vooral het geven van STEAM*-workshops aan kinderen en volwassenen. De inhouden van deze workshops variëerden van programmeren met Scratch, computationeel denken en zelfs programmeren zonder taal tot Arduino intro's en robotica.
Momenteel combineer ik een part-time job als wiskundeleraar met lightpainten en workshops.

Ik ben trouwens geen programmeur, noch ingenieur. Ik ben een leraar en coach pur sang. En dat is meteen ook mijn sterkte. Ik heb met dezelfde zaken geworsteld als de deelnemers aan mijn workshops. Ik weet aan wat ik me kan verwachten en kan het dan ook uitleggen tot op het bot indien nodig.

Daarnaast ga ik graag op pad, op zoek naar plaatsen waar we lichtgraffiti kunnen zetten en goeie foto's kunnen maken.

In december 2016 bestelde ik een aantal RGB-LEDS om iets cool te maken dat licht kon geven. Jammer goenoeg, toen ik het pakket met die LEDS ontving, waren die niet wat ik verwacht had. Ik had geen idee hoe ik ze moest aansluiten of gebruiken!
Zo begon ik aan een zoektocht. Ik begon dingen te vragen aan mensen die meer wisten dan mij, ik las tutorials, instructables en andere hulpmiddelen en wat bleek: ik kon zoveel meer doen dan ik had kunnen bedenken op voorhand!

Of, hoe een foutje het begin was van een avontuur!

Eind december experimenteerde ik met 10 van die LEDS en maakte ik mijn eerste testfoto's, in januari had ik al een eerste bestuurbare "pixelstick" gebouwd met 40 LEDS en een aantal knoppen om te kunnen wisselen tussen verschillende programma's.
Vanaf dan begon ik vooral te experimenteren met programmeren. Ik zag het project als drijfveer om mezelf te leren programmeren in Arduino. In de maanden die volgden ervaarde ik een steile leercurve, vooral omdat ik het vertikte zomaar code van het internet te plukken. Ik wilde zélf weten wat er gebeurde en waarom. Tenslotte was mijn eerste doel op dat moment om ideeën in code te vertalen en een-dimensionaal denken in twee-dimensionale bewegingen en foto's om te zetten.

Ik begon foto's op Instagram te posten onder de naam "graffitilights" omdat ik eigenlijk een soort van graffiti aanbracht in de stad. Niet de klassieke soort met spuitbus of verf, maar de volledig legale en, zonder foto's, infeite zelfs onzichtbare soort.
Ik kwam ook meer en meer echte graffiti tegen en begon in in interactie te gaan met die werken. Instagram was daarbij het ideale platform om wat ik deed aan een publiek te tonen.

Vanaf maart/april was het duidelijk dat mijn focus vooral op Gent, graffiti en leegstaande panden lag. Ik had mijn niche gevonden en deed in de combinatie iets unieks. Ik zocht meer en meer naar interessante plaatsen en streetart waar ik mijn eigen ding mee kon doen.
En daarin heb ik ook het geluk gehad geholpen te kunnen worden door twee fotografes die telkens enthousiast waren om mee op pad te gaan.

Naarmate het Instagram-account groeide, opende het ook meer en meer deuren. Ik kwam in contact met heel interessante mensen die me op plaatsen konden meenemen of krijgen waar je gewoonlijk niet zomaar kan komen.
Waar ik ook vroeg om foto's te maken of samen te werken, waren de reacties enthousiast. Samenwerkingen kwamen tot stand met verschillende mensen en organisaties, nieuwe ideeën ontsproten en groeiden.
En dat bracht me tot waar ik vandaag ben: doen wat ik graag doe met telkens nieuwe lichtende projecten en mogelijkheden

De mogelijkheid om dit alles op te nemen in workshops en het delen van mijn passie is een spannende nieuwe kans. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen in staat is om zelf lichtkunst te maken en ik zou er graag deel van uit willen maken!
Wil je meer weten over deze workshops, bezoek dan de workshops

Via Instagram kreeg ik de vraag of ik interesse had om de Instagram-pagina van Stad Gent voor een aantal dagen over te nemen.
Daar werden de fundamenten gelegd voor wat kort daarna het grootste verhaal totnogtoe ging worden, mijn deelname aan het lichtfestival.
Ik stuurde een mail naar de organisatie met de vraag of ik er mijn ding mocht doen en of er geen interesse zou zijn in een soort voortraject met lightpainting-workshops. De dagen en weken die daarop volgden waren vrij surrëel aangezien die vraag positief beantwoord werd maar vooral ook heel vlug evolueerde naar een deelname aan het lichtfestival als kunstenaar. Met 20 werken, én een eigen route, die dan nog eens langer dan het lichtfestival zelf te zien zou zijn. Say What?

De route was zichtbaar van 22 januari t.e.m. 22 februari. Meer info vind je hier.

Door het lichtfestival heb ik heel wat interessante mensen leren kennen. Zo ben ik ook in contact gekomen met de mensen van het beheer van shoppincenter Gent Zuid. Om een lang verhaal kort te maken: ik kreeg de kans om een tijdelijke invulling te geven aan een leegstaand winkelpand in het winkelcentrum. Ik moest er niet lang over nadenken en koos voor een pop-uptentoonstelling samen streetartist Pol Cosmo en urban fotografen RDC en Bytesbase. Deze liep over 3 weekends en werd gecombineerd met een workshop 'maak je eigen pixelstick', gericht op leerkrachten techniek en PO.

De workshop werd prachtig in beeld gebracht door RDC-photographs en is hier te zien. Bytesbase maakte een korte impressie van de tentoonstelling. Deze vind je hier.

Ik had steeds meer het gevoel dat mijn medium té vluchtig was. Wat ik doe is enkel op foto zichtbaar, nooit echt in het straatbeeld of op een tastbare plaats. Daarom was ik dan ook enthousiast toen ik de vraag kreeg om tweetal gangen in te vullen in 3D-world, de zomertentoonstelling in het Kursaal in Oostende. Ik kon experimenteren en koos voor een installatie met deels zichtbaar en deels, voor het blote oog, onzichtbaar infraroodlicht. Dat laatste kon dan weer wel opgepikt wordend door gsm-camera's, waardoor je van een augmented-realityeffect mag spreken.

Ik maakte er ook een interactieve lichtbloem die de basis vormt voor de volgende tentoonstellingen zoals BYOB.

Eind 2018 kreeg ik het voorstel om een 4-daagse workshop in het STAM Gent te doen. Mensen konden vrij langskomen in de kapel en even proeven van het concept 'lightpainting'.

Met meer dan 14 000 geïnteresseerden op Facebook, werd al vlug duidelijk dat dit veel volk ging aantrekken, en zo bleek: We hebebn in totaal zo'n 250 foto's gemaakt met meer dan duizend deelnemers en een veelvoud van toeschouwers. De laatste dag waren er daarnaast nog eens gemakkelijk 30 fotografen die naast ons ook eens de techniek wilden uitproberen. Het was wat je kan noemen, een succes dus!

De volledige maand februari kreeg ik de kans tentoon te stellen in Yesart gallery te Koksijde. Een maand lang waren daar zowel prints als mijn eerste interactieve LED-sculpturen te zien

Vanaf maart 2019 ben ik beginnen bouwen aan mijn eerste grote interactieve lichtinstallatie, de Wall of flowers om die op tijd klaar te krijgen voor zijn onthulling op de allereerste Maker Faire Gent

Vanaf september 2019 zijn mijn vriendin Catberry en ik een atelier beginnen huren waar we elk ons eigen ding konden doen. Het zal niet verbazen dat het een verademing was naar grootte toe. Totnogtoe maakte ik alles in mijn appartement en laten we zeggen dat ik wat plaatsgebrek begon te hebben.

Ok ja, 2020 was voor iedereen een k*tjaar. Ikzelf heb alle hoop gezet op het volgende lichtfestival Gent maarja, dat ging dus niet door. Daarnaast vielen alle opdrachten, workshops en festivals systematisch weg waardoor ik in een beetje van een vacuüm terecht kwam.

Vanaf april kon ik gelukkig terug beginnen bouwen aan een opdracht voor de VRT, een interactieve sterrenhemel die begin 2021 in Fort Napoleon te bezichtigen was op de TIK-TAK tentoonstelling.
En tegenwoordig ga ik helemaal op in mijn Future of Nature Ledsculpturen

Uiteraard wil ik graag nog eens tentoon stellen en ben ik constant op zoek naar locaties. Heb je een idee of plaats? Let me know!.